Brak czystej wody stanowi wyzwanie na Ukrainie, szczególnie na obszarach położonych blisko frontu. Caritas W odpowiedzi na to wyzwanie Ukraina, przy wsparciu Norwegii, uruchomiła kilka wież ciśnień i zakładów filtracyjnych. Zakłady są mobilne, więc można je przesunąć, jeśli Rosjanie zbliżą się na niebezpieczną odległość. 

Mobilność zakładów filtracyjnych chroni je przed rosyjskimi siłami lądowymi, ale nie przed nalotami, których intensywność wzrosła tego lata. Na początku lata jeden z naszych zakładów filtracyjnych w Iwanówce został trafiony. Atak nie dotknął samego zakładu, ale obiekt znajdujący się bardzo blisko. Eksplozja była na tyle silna, że spowodowała wyłączenie zakładu z eksploatacji. 

Rozpoczęto naprawy przy wsparciu Caritas Norwegia. Zakład filtracji został przeniesiony w inne miejsce ze względów bezpieczeństwa, ale nadal działa i produkuje czystą wodę.

Czy przypadkiem zakłady filtrujące wodę nie zostały dotknięte katastrofą?

Nie jest jasne, czy zakład filtracji był celem tego konkretnego ataku, czy też został trafiony przypadkowo. Nie ma jednak wątpliwości, że Rosjanie od dawna mają na celu zniszczenie krytycznej infrastruktury Ukrainy. Odcinając dostawy prądu i wody, liczą na wyczerpanie ukraińskiej ludności.

Atak na stację filtracyjną Caritas może być częścią tej strategii. Na przykład, mniej więcej w tym samym czasie, publiczna stacja uzdatniania wody w Kramatorsku została zniszczona przez rosyjski atak. Ostatni atak miał miejsce w lipcu, ale w ciągu ostatnich sześciu miesięcy stacja była atakowana trzykrotnie.

Sytuacja w pobliżu frontu po stronie ukraińskiej jest trudna. Na terenach okupowanych jest jeszcze gorzej, o czym donosiło ostatnio kilka międzynarodowych mediów. Dotyczy to zarówno dostaw prądu, jak i wody. Władze rosyjskie twierdzą, że obszary, które obecnie nie mają własnego zaopatrzenia w wodę, powinny otrzymywać ją z cystern co najmniej co trzy dni. Według „Washington Post”, jedna z okupowanych wsi, Osypenko, była pozbawiona wody przez cały miesiąc.